اصطلاحات بازار و نکات مهم خرید:
ایزوگامی که برای اصلاح قیر آن از SBS (استایرن ـ برتارین ـ استایرن) استفاده شده باشد به ایزوگام نوع S و محصولاتی که برای اصلاح قیر آنها از APP (اتکتیک پلی پروپیلن) استفاده شده باشد به ایزوگام نوع A معروفاند. همچنین باید دقت کرد که در بازار، ایزوگام بر اساس نوع لایههای به کار رفته 2 نوع است:
همچنین ایزوگام ممکن است با روکش آلومینیوم باشد که مناسب مکانهایی است که در معرض تابش نور مستقیم آفتاب بوده و یا بدون روکش آلومینیوم باشد که بیشتر جهت عایق کاری سرویسهای بهداشتی و پی و … کاربرد دارد.
عایق رطوبتی که در آن از قیر اکسیده استفاده شده باشد به نوع 5 معروف است که خود به دو نوع تقسیم میشود:
انواع استاندارد با نشانگذاری روی رول عایق مشخص میشود. این نشان گذاری باید در فاصله هر دو متر روی فیلم پلیاتیلن (نایلون) روی عایق چاپ شود. در این نشانه، ویژگیهایی از جمله نوع عایق رطوبتی، تاریخ تولید، وزن، ضخامت و علامت استاندارد چاپ میشود. هر نوع عایق رطوبتی استاندارد لازم نوع خاصی از آب و هوا را دارند. مثلاً نوع A مخصوص مناطق گرمسیر و سردسیر است (مقاومت در برابر سرما 5- و مقاومت در برابر گرما 120+) و یا نوع S نیز مخصوص مناطق سردسیر و گرمسیر و استاندارد نوع O مخصوص مناطق گرمسیر و معتدل است. استفاده از عایق غیر استاندارد و نامناسب با آب و هوا خساراتی را به دنبال خواهد داشت.
دو نوع ایزوگام در بازار موجود است: تکلایه پلیاستر که ظریفتر است و انعطاف بیشتری دارد، دولایه تیشو و پلیاستر که ضخیمتر است و به جای ظرافت و انعطاف، استحکام بیشتری دارد. ایزوگام چه تکلایه، چه دولایه، ممکن است با روکش آلومینیومی یا بدون آن باشد. اگر قصد دارید سطوحی مثل پشتبام را ایزولاسیون کنید که در برابر تابش مستقیم نور خورشید و گرما قرار دارد، بهتر است از ایزوگام با روکش آلومینیوم استفاده کنید. اگر قصدتان عایقکاری پی ساختمان یا دیواره و کف سرویسهای بهداشتی است، از نوع بدون روکش استفاده کنید تا اقتصادیتر باشد.
– استاندارد هر عایق رطوبتی برای آب و هوای خاص کم و بیش متفاوت است، اما تولیدات استاندارد و مطمئنتر برای اطلاع مصرفکننده با درج و چاپ نشانهگذاریهایی در فاصله هر دو متر روی رول عایق همراه شده است. از این موارد میتوان به مقاومت در برابر اشعه فرابنفش، میزان انعطافپذیری در دمای 10- درجه سانتیگراد، میزان نفوذناپذیری آب و … اشاره کرد.
– برچسب عایقهای استاندارد نیز باید شامل مشخصات تولیدکننده، تاریخ تولید، نوع عایق، علامت استاندارد و … باشد.
– باید بدانیم که در ایزوگام نامرغوب به جای استفاده از پلیمر یا قیر مرغوب، پودرهای معدنی یا مواد غیرپلیمری به کار میرود به همین دلیل نوع تقلبی آن بویی نامطبوع و مشابه گازوئیل صنعتی (مازوت) دارد. اگر دست خود را بر قسمتی از لایه خارجی و بدون پوشش ایزوگام نامرغوب بکشید، ذرات و رنگدانههای سیاه به دستتان میچسبد. میتوان یک تکه کوچک از عایق را برش داد و پس از دو ساعت نگهداری در فریزر، آن را تا زاویه حدود 120 درجه خم کرد. اگر از ناحیة خم شده شکسته یا ترک بردارد، جنس ایزوگام مرغوب نمیباشد و در غیر این صورت، مقاومت آن در برابر سرما و ترک مناسب است.
– اگر از عایقهای ایزوگامی استفاده کنید که به جای پشم شیشه در مواد تشکیلدهنده آن نایلون به کار رفته، بهتر است. پشم شیشه با از بین رفتن لایه قیر به هر دلیلی، آب باران یا برف را به خود میکشد و سطحی طبلهکرده پیدا میکند.
رول ها باید به صورت ایستاده بار زده شوند و از تابش آفتاب و بارش باران با استفاده از پوشش مناسب محافظت گردند. در هنگام بارگیری و تخلیه دقت شود که رولها زخمی نشوند و تحت فشار زیاد قرار نگیرند.
رولهای عایق باید در هوای خشک و در انبار مسقف با حداقل دمای 5+ درجه و حداکثر 35- درجه سانتیگراد نگهداری شوند. مدت نگهداری عایق رطوبتی از تاریخ تولید تا نصب نباید بیشتر از شش ماه باشد. تولیدکننده میتواند بر حسب نوع محصول زمان ذخیرهسازی را به نحوی که کمتر از سه ماه و بیشتر از 12 ماه نباشد به طور اختصاصی روی اتیکت خود اعلام نماید. رولها باید به صورت ایستاده نگهداری شوند و هیچگاه دو رول روی هم قرار نگیرد و طوری کنار هم قرار گیرند که جریان هوا بتواند از بین آنها عبور کند و برای آزمایشکننده، امکان نمونهبرداری از هر بخش انبار وجود داشته باشد. حتماً بایستی موارد ایمنی از جمله وجود سطل ماسه و کپسولهای اطفاء حریق در محل انبار در نظر گرفته شود. نگهداری در محل های دور از شعله و یا جرقه های ناشی از عملیات ساختمانی ضروری است.